<$BlogRSDURL$>

föstudagur, apríl 30, 2004

Handrit af kvikmynd:

Persónur og leikendur:

Melissa, foringi A-squad klappsýruliðsins og Randall High og gullfalleg. Hún er ánægð með sjálfa sig og passar mjög vel upp á bæði útlit sitt og vinkvenna sinna. Leikin af Birnu Þrastardóttur.

Amber, besta klappstýran á landinu og þó víða væri leitað en heldur aftur af sér vegna Melissu. Er öflugur dansari og gerir allt til að þóknast bestu vinkonu sinni, Melissu. Leikin af Hildi Ploder.

Fern Leviosa, fyrrverandi foringi B-squad og er bitur vegna þess að hún er ekki í A-squad. Hún er ástfangin af kærasta Melissu og öfundar vinsældir hennar og fegurð.Hún mun betri klappstýra en Melissa nokkurn tíman en er ekki tekin upp í A-squad vegna ankannarlegs útlits. Leikin af Katrínu Björgvinsdóttur.

Josh, kærasti Melissu og foringi ruðningsliðsins. Flagð undir fögru skinni. Leikinn af Guðmundi Einarssyni.

Strákaklíkan hans inniheldur nöfn eins og Zack, illgjarni stelpuveðmálafíkillinn, Brett, vondi strákurinn í leðurjakka, með sólgleraugu og sígarettu, Tristan væmni leiklistarmógúllinn og skápahomminn og síðast en ekki síst Jamie heimski stónerinn sem kemur með kómíska aulabrandara inn á milli.

Kevin, ruðningshetjan sem er góð innst inni við beinið og finnst leiðinlegt hversu illa er farið með Fern. Leikinn af Kára Finnssyni.

Söguþráður:

kemur næst...

þriðjudagur, apríl 27, 2004

Svo virðist sem einn besti bloggari okkar Íslendinga hafi lagt lyklaborðið á hilluna og sagt um bloggstörfum. Ég veit ekki hvað skal segja en ég grátbið hann um að halda áfram að kitla hláturtaugar landsmanna með háðskum og beittum pælingum. Stórstjörnur og miklir tónlistarmenn hafa kommentað á bloggið hans og beðið hann um að halda áfram ritstörfum sínum, þar má nefna Maynard James Keenan, söngvara Tool, en mér sýnist hann ætla að halda áfram að vera í straffi.

Kvartanir hafa borist Kapteininum þess efnis að málfar hans hér á blogginu sé engu líkt því sem hann noti í daglegu tali. Öllum þeim ásökunum er hér með vísað á bug og næsti maður sem bryddar upp á þessu við Kapteininn mun í framtíðinni brydda upp á veiklulegum samræðum við grimma hjúkrunarkonu á heimili fyrir alvarlega slasað fólk. Auk þess myndi bloggið hljóma eitthvað í líkingu við þetta væri daglegur orðaforði brúkaður hér:

Hæ, ómægod ég var geðveikt eitthvað já bara og hann bara svona: öööh nei og ég svona eitthvað: óóókei hvað er eiginlega málið? og hann svona eitthvað: ööh ekkert hvað er málið þitt. allavega þá er ég bara geðveikt hress og bara í geggjað góðum fíling. allt er bara ömurlegt og ég bara rosalega mikil gella! daddarabæbæ! híhí :) :) :)

Eins og gefur að skilja er þetta ekki eftirsóknarvert lesefni og bið ég því óánægða lesendur að halda sig á mottunni og hugleiða vel og lengi afleiðingar breytinga.

Nýr linkur: Tyrfingur og félagi hans Sigurður. (ógisslega miklir folar og geðveikislega sætir :):)...aðeins að minna ykkur á)


Hjálparhella Kapteinsins. Ómissandi með öllu.

mánudagur, apríl 26, 2004

Ég bið Uglu innilega afsökunar á linkaleysi. Ég mun bæta upp fyrir þetta.

Eitt næturblogg fyrir svefnin.
Ég ætla að vera fyrst til að óska stórvinkonu minni, Helgu Lucie Andrée Káradóttur Gunnarsson hjartanlega og margoft til hamingju með afmælið. Helga þú rokkar!

Að tilefni að þessu verður hér birt mynd sem minnir mig á Helgu.



Að lokum verður sögð ein saga af Helgu:

Einu sinni var Helga heima hjá sér að hugsa um dáldið ótrúlega merkilegt. Þá sagði mamma hennar: "Elga, afhverjú ertú ekkí að vaska úpp?" Síðan fór mamma hennar að tala við Apríl, kisuna þeirra: "Aprííl, sjádú hvað Elga er fúl, hún ér úrúgglega skútin í strák, víð skúlum segja henní frá getnaðarvúrnum..." Þá sagði Helga: "Mamma, ég er að skera niður tómata!" Því næst hringdi síminn. Mamma hennar Helgu svaraði. "Hallú?" sagði hún í tólið. Hinum megin á línunni var skjálfandi rödd sem stundi upp úr sér: "Halló er Helga heima?" Þá sagði mamman: "Pourquoi elle ne dit pas son nom? Elle est une telle idiote et une putain!" Helga tók þá við símanum og sagði: "Halló Katrín, skamm frá mömmu fyrir að hafa gleymt að kynna þig." Þá sagði Katrín: "Fyrirgefðu, ég var bara svo stressuð. Viltu koma til Egyptalands og láta þig líða fyrir geisifagurt útlit þitt?" "Jájá", sagði Helga. "Est-ce que mère, je puis aller en Egyptann et s'obtenir battu vers le haut?" "Hvað verðúru lengi?" spurði mamman, sem vildi af einhverjum ástæðum, alltaf vita hversu lengi fagra dóttirin var úti. "Svona hálftíma." sagði Helga og skokkaði til Egyptalands glöð í bragði.

Endir.

Þessi færsla er tileinkuð Helgu.

sunnudagur, apríl 25, 2004

Ég er ánægð með hversu aktív ég er.

Katrín elgur aktívur er
eig'er því að neita
hún bloggar eins og henni ber
blíð með lostann heita.

Ég hef ákveðið að tjá mig með táknmáli í framtíðinni.

Nýr linkur: Hjörtur
Skýring: Frá því ég sá hressandi staðreynd um Aftöku Jóns Húss á blogginu hans (sem hjálpaði mér með tímaásinn, sem ég var að ljúka við) heillaðist ég. Það er hnitmiðað og ljúflingslegt og þessi labbakútur er linksverður...

Hér er mynd af hirti svona í tilefni af innsetningu linksins.

laugardagur, apríl 24, 2004

Ég hef náð áfanga í lífi mínu.
Ég komst inn á 18 + á batman.is. Þar er stödd mynd af mér og Jökli í ankannalegum stellingum á árshátíð MH. Tilfinningar í garð atburðarins eru blendnar og ég mun hugsa mig tvisvar um næst þegar ég ætla í pósuleik.

Myndina má finna hér

Hér var komið mjög langt og djúsí blogg en ég henti því afþví mér fannst það þurrt. Ég var líka að hlusta á Under pressure sem gerði mér ennþá erfiðara fyrir.

hommi.

ÉG er fulg,,,,fugl

föstudagur, apríl 23, 2004

Að tala við foreldra sína á MSN er upplífgandi starfsemi:

bo says:
þú ert einsog siggi snúra, segir argetígarg
katrín says:
sagði hann það alltaf?
bo says:

katrín says:
áhugavert
bo says:
ef það var meira en arg og meira en garg þá var það argetígarg
katrín says:
haha
bo says:
heyrðu ég nenni ekki þessu kjaftæði, þú ert búinn að fá peninginn þinn, þarftu þá nokkurð að tala meira við mig

Svo blátt áfram og hreinskilinn.

fimmtudagur, apríl 22, 2004

Ég verð að viðurkenna að hér áður fyrr var ég ekkert sérstaklega vel að mér í félagsstarfi skáta hér á landi né erlendis. En dagurinn í dag gerði mig reynslunni ríkari því ég tók mig til og heimsótti skátaheimili Svana á Álftanesi. Mér var nefninlega farið að leiðast við að bíða eftir þessum yndislega degi sem ég átti í vændum og rölti þess vegna út á Álftanes (takið eftir því hvernig höfundur kemur því að hafa labbað eins og það sé daglegur viðburður að fara þvílíka vegalengd, því að samkvæmt okkar heimildarmönnum er það ekki raunin). Ég tók gífurlega mikið af réttum beygju- og gatnamótaákvörðunum og komst þess vegna heilu og höldnu að (skáta)heimili Ingu Auðbjargar, skáta með meiru. Þar voru börn og fullorðnir að grilla pulsur og kveikja varðeld með spýtum og á meðan veru minni stóð sankaði ég að mér ýmsum upplýsingum um atferli, hugsunarhátt og afþreyingu skáta.

Til þess að gefa lesendum innsýn inn í huga hins dæmigerða skáta hef ég hér sett sjöundu og áttundu grein laga Bandalags íslenskra skáta:

7. grein


Íslenska skátaheitið er svohljóðandi:

Ég lofa að gera það sem í mínu valdi stendur til þess;

að gera skyldu mína við guð og ættjörðina,

að hjálpa öðrum

og að halda skátalögin.

8. grein

Íslensku skátalögin eru svohljóðandi:
Skáti segir satt og stendur við orð sín.

Skáti er traustur félagi og vinur.

Skáti er hæverskur í hugsunum, orðum og verkum.

Skáti er hlýðinn.

Skáti er glaðvær.

Skáti er öllum hjálpsamur.

Skáti er tillitssamur

Skáti er nýtinn.

Skáti er snyrtilegur í umgengni og ber virðingufyrir eigum annarra.

Allir skátar eru náttúruvinir.


Þetta finnst mér vera ótrúlega kómískt þar sem herbergið hennar Ingu og skátabróður hennar, Klemenzar, ber ekki beint vott um að þau fari eftir lið 9 í skátalögunum. Einnig spjallaði ég nokkuð við dreng að nafni Magnús, sem laug öllum fjandanum í mig og mætti því kannski kæra hann fyrir að brjóta lið 1 í skátalögunum. Þegar Klemenz var lítill ætlaði hann að verða Guð, sem er ekki réttur hugsunarháttur samkvæmt skátalögunum. Stundum er Inga líka hundfúl á morgana og brýtur hún þá í bága við lið 5 í skátalögunum (og ég mæli eindregið með því að kynna sér lögin til hlítar og vitna stórkarlalega í þau þegar Inga kemur, frústreruð og sein í skólann).
En ég var líka viðstödd við mjög hátíðlega athöfn þar sem nýir skátar voru vígðir og seinast en ekki síst var Inga vígð til sveitarforingja. Það fólst í því að fullorðnafólkið sagði eitthvað við þá og þeir héldu allir í íslenska fánann á meðan þeir þuldu skátaheitið (sjá uppi) saman. Síðan sagði einhver maður "Verið viðbúnir" og börnin sögðu "Ávallt viðbúnir".

Annað sem ég vil drepa á er fjölskylda Ingu. Alltaf þegar ég er hjá henni er mér boðið í mat af glaðværri og skemmtilegri konu (mömmu hennar) og ég sest til borðs með manni með yfirvaraskegg og óvenjulegt og drepfyndið skopskyn (það er pabbinn). Klemenz, bróðir hennar Ingu, sem aðeins hefur verið minnst á fyrr í þessari færslu er kaldhæðinn og fremur nördalegur unglingur sem ætlar í MH og á herbergi sem virðist vera vinsælasti samkomustaður hússins (til að mynda er ég þar inni núna) og aumingja táningurinn virðist ekki fá nokkuð svigrúm fyrir ruglingslegar og breytilegar tilfinningar. Síðast en ekki síst er minnsti bróðirinn, Leifur og þetta segir meira en nokkur orð.

Dæmi um samtal við matarborðið:

mamma: Klemenz fór til læknis í dag og lenti svo heppilega hjá Sigtryggi frænda sínum (man ekki alveg hvað frændinn hét).
Inga: Nú, líður þér ekki vel Klemenz minn?
Klemenz: Nei, þetta var sko stinningarvandamál.
Í kjölfarið upphófust miklar umræður sem innihéldu sæðisfrumur og augnlok og ætla ég mér ekki að fara nánar út í það.

Sum sé, kostuleg fjölskylda...

Ég ætla að segja þetta gott í dag en þakka skátunum fyrir að hafa gefið mér innsýn inn í þennan rómaða samfélagshóp.

Í dag vaknaði ég við að nágranninn var að blasta Birgittu Haukdal og í kjölfari af því flaug hópur af gæsum yfir húsið mitt og görguðu eins og óðar væru. Eftir það heyrði ég mömmu mína æpa á mig úr næsta herbergi til að segja mér að ég þyrfti að endurnýja passann minn. Þetta var sum sé ágætis morgun, góður undurbúningur fyrir enn yndislegri dag (sem ég á enn eftir að upplifa). Bloggin mín verða leiðinlegri með hverju skiptinu sem ég ýti á bilstöngina. Ég er svo mikið að kreista úr mér að vera aktívur bloggari að ég blogga um ekki neitt, svo sem villigæsir og Írafár.

miðvikudagur, apríl 21, 2004



Julia Scribca

Einu sinni spurði kona sem var að vinna með mér í grænmetisverksmiðju, mig hvort ég væri ólétt. Það var mjög óviðeigandi og eyðilagði fyrir mér þennan annars yndislega og upplífgandi dag í grænmetisverksmiðjunni við að flokka tómata og skera myglur af paprikum.

Ég hef verið að hugsa um mismunandi blogg, því þau eru ótrúlega mismunandi.
Á meðan á þessari færslu stóð hugsaði ég líka mikið um að hætta að skrifa hana því ég er í ekkert mjög skapandi skapi.

þriðjudagur, apríl 20, 2004

Ég og blogg við vorum eins og bræður
og áttum föður sem var okkur kær
ekki skorti okkur heldur mæður
því ei þær reyndust færri vera en tvær

Lánið elti blogg
en lét í friði mig
lánsama blogg
ég öfunda þig

Þetta þykir mér vera viðeigandi og formleg byrjun á bloggferli mínum. Sem inngang í þetta fyrsta blogg mitt á Kapteininum er við hæfi að renna huganum í gegnum líðandi blogg lífs míns:

Fyrsta bloggheimilisfangið mitt var http://pb.pentagon.ms/katrinbje og reyndist mér það vel eins lengi og það náði. Slóðin var kannski ekki auðveld í framburði fyrir nýliða en síðan var persónuleg og snyrtileg. Miklar breytingar urðu á ferli mínum þegar stórvirkið og hinn virti fjölmiðill heilabu.com bauð mér samstarf og þáði ég það með þökkum, þó meðvituð um rótir mínar hjá alþýðunni. Bloggið hjá heilabú blómstraði lengi vel þar til frumkvöðlarnir ákváðu að leggja síðuna tímabundið niður og gera róttækar útlitsbreytingar. Það reyndist meira verk en áður var gert ráð fyrir og dróst það verk ríflega á langinn. Bloggarinn í mér beið þolinmóð eftir að hönnuðir og kóðarar hæfust handa en allt kom fyrir ekki. Dagarnir urðu að vikum, vikur urðu að mánuðum og mánuður urðu að næstum því ári. Bloggfingur mínir brunnu á fingurgómunum að segja lesendum sínum frá daglegu lífi og afrekum. Geymdar minningar hlóðust upp í langtímaminni mínu og sál mín hlaut varanlegan skaða af þessari óbærilegu bið.

Það var ekki fyrr en um miðjan apríl, á því herrans ári 2004 að sjálfstæði og bloggþörf mín braust út og ég stofnaði mína eigin bloggsíðu sem síðar hlaut nafnið, Kapteinninn. Tilgangur hans mun verða göfugur og virkur og megi hann aldrei verða bloggletinni að bráð. Upphrópunarmerkjum, hástöfum og stafsetningarvillum skal vera haldið í lágmarki og reynt verður að höfða til allra manna smekk, þó sérstaklega mínum eigin.

Sérstakar þakkir:
Matthías Arnalds fyrir ómetanlegan stuðning gegnum mesta html-skilningsleysið
Pétur Eggertsson fyrir fyrsta kommentið og fyrsta linkinn
Ragnar Fjalar fyrir almennan stuðning

Sérstakar velgengnisóskir:
Birna Þrastardóttir, gangi þér vel í lokaprófinu í landafræði þrátt fyrir metnaðarlausa kaffihúsaferð

Takk fyrir áheyrnina og komið endilega aftur,
Katrín Björgvinsdóttir


Vegna fagurfræðilegra ástæðna finn ég mig knúna til að setja tappa, enn og aftur, í blogggatið mitt og sitja á mér því að orð mín verða ekki birt á svona ósmekklegum bakgrunn. Takk fyrir.

ps. við endurlesningu sá ég að þessi fæsla var óþarflega kynferðisleg. Þó mun ég ekki gera neitt til að bæta úr því enda engin ástæða til.

fimmtudagur, apríl 15, 2004

Halló þetta er bloggþörf

Inga er yndislegust! Weblog Commenting and Trackback by HaloScan.com