Kapteinn Katrín

Ég finn sjálfa mig í hýenunni Ed.

Stundum blogga ég bara til þess að færslan á undan sé ekki efst. Stundum blogga ég líka bara til þess að þurfa ekki að læra...

Eitthvað hafa persónuleikar mínir farið fjandans til í síðustu færslum.

Eftirfarandi ætla ég að gera þegar prófin eru búin:

-horfa á fullt af góðum bíómyndum
-drekka bjór
-lesa öll blogg frá grunni
-fara á æfingar frá morgni til kvölds á hverjum einasta degi þannig að ég mun ekki gera neitt af þessu.

(upplýsingar fyrir glórulausa einstaklinga)
Leikfélag Menntaskólans við Hamrahlíð vinnur nú hörðum höndum að leiksýningunni Martröð á Jólanótt (vinnuheiti) sem er leikgerð kvikmyndarinnar The Nightmare before Christmas eftir meistara Tim Burton. Sýningin verður frumsýnd í Loftkastalanum þann 30. desember kl. 21:00. Það verður gjörsamlega, ógeðslega, útúrkókað og brilljant. Hvað finnst ykkur um það?

Einhvern daginn ætla ég að segja ykkur frá versta slysi ævi minnar. En ekki núna.

Á morgun fer ég í munnlegt próf í spænsku. Uppúr þeim vangaveltum óx þessi hér:

Óöruggur strákur með gleraugu og bakpoka gengur varlega inn í stofu 41. Við borð situr spænskukennari.

Spænskukennari: (með erótískri röddu) Ertu kominn í munnlega prófið? (Hreyfir fótleggina örlítið í sundur)
Strákur: (horfir skelfingu lostinn á hana) Sí claro. (tekur af sér bakpokann)

Já þessi hugleiðing fer ekkert lengra.

Þetta blogg var tileinkað tryggum aðdáanda mínum Finni Kára.

Skal lesast eins og rappari myndi lesa það með mjög FEITAN takt í bakgrunn.

Halló ég heiti Kata klikk
og líðan mín er alveg terrific
ég svíf á stóru bleiku skýi
ef þú kemur nær er víst að ég flýi.
Því mannleg samskipti ég fíla ekki
að tala við aðra setur mig í hlekki,
ég verð að vera flipp, það er svo gaman
ef ég er það ekki verð ég öll rauð í framan.

Ég hef núna voða lítið að segja,
en eins og alltaf mun ég aldrei þegja
það er svo gaman að segja bara rugl
ég vildi að ég væri risastór fugl.
Ég gæti flogið út um allan heim,
svifið burt og út í geim
séð allan heiminn og pissað á hann,
því að vera flippuð er það mesta sem ég ann.

Endilega kommentið á þetta því þetta er gert af fordæmi Finns Ká (ljóðahomma), og þakka ég honum innblásturinn.

Ég labbaði inn á heví djúsí lesbo action í dag í skólanum. Það var hjá skápunum. Táknrænt? Ég held að ein stelpan eigi kærasta. Geðveikt!

hæhæ, elsku krakkar mínir!
Ég er svo flippuð að það er út í hött. Ég er einnig svo sveitt, ég veit ekkert hvað er í gangi...Ég skil þetta eiginlega ekki.

Ég held að ég sé hrifin af strák en ég veit það samt ekki, hann er heavy sætur og heitir Finnur Kári Pind og er í MH. Ég er líka að tryllast í þessu leiklistardæmi! þetta er svo geðveikt skemmtilegt, vá. Og krakkarnir líka svo skemmtilega flippaðir.

Ég fór í bío um daginn og sá einhverja mynd þar sem var heavy mikið af klámi og einhverju, naktir líkamar. Ég fílaði það mjög vel enda er ég klámhundur, villt og tryllt á alla kanta, og ég læt mig ekki vanta þegar hitinn er kominn í botn. Hehe, flipp.

Heyrðu ég ætla að fara á KFC enda verð ég bara að fá mér Zinger Tower áður en ég fer að sofa, svo ætla ég að djamma þangað til morgunsólin kallar á mig. Vúhú!

Sjáumst seinna kúlistar.

Ég er andvaka. Ég get bara ekki með nokkru móti sofnað.

Þess vegna ætla ég að blogga um gelneglur. Gelneglur eru áreiðanlega eitt það ljótasta sem ég veit.


Gelneglur á góðri stund

Afhverju fær fólk sér gelneglur?

Nei bara svona að pæla...

- - -

Tékkið á blogginu hans Finns. Hann er svo flippaður þessa dagana.

Sjónvarpið okkar er aftur komið í lag. Mynd kvöldsins er því

Love is in the air

ég fékk hjartaáfall af stressi fyrir frumsýningu og grét af gleði eftir frumsýningu.

Kvikmynd síðasta kvölds er The Meaning of Life



Sindri, feis!

Ótal sinnum hef ég búið til blogg-horn. Horn eins og O.C. hornið, Dr. Love hornið, Afþreyingarhrornið og Skordýrahornið. Ekkert af þessum hornum hefur náð að verða af hefð eða vana heldur dottið upp fyrir eftir fyrsta skipti. Nú kemur hins vegar horn sem á vonandi eftir að lifa lengi. Það er "kvikmynd kvöldsins"

Nú, kvikmynd kvöldsins þarf ekki að vera myndin sem ég horfði á áðan eða ætla að horfa á á eftir. Nei aldeilis ekki. Þetta er kvikmynd líðandi stundar.

Kvikmynd kvöldsins er því

Blue Velvet eftir David Lynch (1986)

Þessi fæsla byrjar á tilvitnun í sjálfa mig:

"Vegna áráttu kapteinsins fyrir góðum og traustum hásetum hefur verið fjölgað til muna á skipinu. Þó ber að hafa í huga að um leið og háseti kapteinsins slær slöku við í starfi sínu, er sá hinum sama vísað tafarlaust úr starfi."
-Kapteinn Katrín, mánudagurinn maí 17, 2004

Að sjálfsögðu stend ég við orð mín og því hefur örfáum hásetum verið vikið úr starfi fyrir lélega ástundun. Hins vegar hefur einnig fjölgað og hefur verðskulduðum linkum á eftirfarandi háseta verið bætt við:

Halli - mmm já

Olga - aaah já

og síðast en ekki síst ofurbusanördinn Diljá - ó já

Blogglægðin er greinilega gengin hjá...

Ást:
Leikstjórinn minn og æfingar í Loftkastalanum.

Hatur:
Betty enskumella.

MH vann Leiktu betur.

...aftur.

Þessi færsla er tileinkuð Ingu, Siggu, Hirti og Haffa.

Brandari í spænskutíma:

Ida: Katrín! Afhverju ertu ekki að gera verkefnið þitt?!
Katrín: Ég veit ekkert hvernig maður segir neitt.
Ida: Hvað þarftu að segja?
Katrín: Æji ég veit það ekki. Bara allt.
Ida: Todo.


Ida Semey á góðum degi.

Heil og sæl!

Ég tók dramatíska ákvörðun í lífi mínu ekki alls fyrir löngu. Og hér hyggst ég deila henni með ykkur.
Hingað til hafið þið þekkt mig sem indí listaspíru með gríðarlegum áhuga á leiklist. En ég hef ákveðið að gefa þetta rugl upp á bátinn. Ég sá ljósið þegar ég var svokallaður áhorfandi að leiklistaræfingu og komst að því að enginn hlutur í heiminum er jafn plebbalegur. Þannig að hér með hef ég ákveðið að kynna mér tónlist og aðra hluti sem eru virkilega töff. Ég hef tekið mér Hafstein Bergmann til fyrirmyndar. Nú er ég Kapteinn Katrín, The Power Lesbian.
Metalhaus með meiru.

Nú geng ég einungis í leðurfötum, neita að sturta mig og hef gerst grænmetisæta. sXe er lífernið mitt. Ég vona að þið sýnið mér stuðning í verki og trú og fleimið mig ekki fyrir að hætta í leikfélaginu.

Ykkar einlæg
The Power Lesbian.

Á hverju ári, í seint í október og fram í byrjun nóvember geng ég í gegnum sama pirringin og reiðina út í samfélagið. Það er þegar það er hengt upp ósmekklegt og yfirþyrmandi jólaskraut í verslunarmiðstöðum og maður fær ógrynni af bæklingum og bleðlum sem stendur á "jólin byrja hjá okkur".
En í ár er ég breytt manneskja. Það er er einhver lítill púki inní mér sem dauðlangar að hengja upp seríur og baka smákökur og setja aðventuljós í gluggana og skrifa jólakort og gera allt sem maður á að gera á jólunum. Hafa verslunarkeðjurnar loksins náð að heilaþvo mig?

Ég ætla að halda áfram með ritgerðina mína um leikritun á Íslandi en fyrst ætla ég að bæta við nokkrum vel völdum linkum:

Tobbi - Tobbi er eins og svona dýr sem ég veit ekki alveg hvað heitir en er svona brúnt með veiðihár og litlar loppur.

Haukur - Haukur þjáist af alvarlegum ofskynjunum en er, eins og Ólafur niðursetningur í leikriti Sigurðar Péturssonar, Narfa, lágstéttarhliðstæða hins dæmigerða íslenska uppskafnings.

Afhverju er það alltaf þannig að þegar maður spyr einhvern um hvað maður á að blogga er svarið alltaf, án undantekninga, um mig? Nú kemur útskýring á því afhverju það ekki sniðugt að blogga um fólk:

Sindri Sverrisson er strákur sem er í MH og horfir á mikið klám. Uppáhaldsleikkonan hans er Jenna Jameson og honum finnst gott að fróa sér í baði.

Þetta er bara svo leiðinlegt fyrir alla, bæði mig, Sindra og ykkur hin...